Strona:PL Doyle - Pamiętniki Holmsa, słynnego ajenta londyńskiego, T1.pdf/161

– 157 –

 — Przeciwnie. Zdaje się, żem dowiódł tego w tej chwili. Proszę, niech pana siada. Mogę panu użyczyć pięciu minut czasu, jeżeli pan ma mi co do powiedzenia.
 — Wszystko, co mam panu do powiedzenia, sam pan już odgadłeś, — rzekł.
 — W takim razie musiał pan już odgadnąć i moję odpowiedź, — rzekłem na to.
 — I to się nie da cofnąć?
 — Naturalnie!
 Sięgnął do kieszeni, a ja za rewolwer; wyjął jednakże tylko notatnik, z którego odczytywał mi następujące daty:
 — 4 Stycznia stanąłeś pan pierwszy raz wpoprzek mej drogi; 23 stycznia znowu mnie pan zaniepokoiłeś; w połowie Lutego zaszkodziłeś mi pan poważnie; w końcu Marca zepsułeś mi pan plany, a teraz w końcu kwietnia, dzięki pańskim pościgom, znalazłem się w takich opałach, że mogę nawet utracić swobodę. Pozycya poczyna być prawdziwie przykrą.
 — Właściwie czego pan sobie życzy? — zapytałem.
 — Musisz pan to wszystko porzucić, mister Holms, mówię to panu całkiem poważnie.
 — Dobrze! po poniedziałku! — odrzekłem.
 — Nie żartuj pan! Człowiek z taką, jak pańska, głową powinien przecie zrozumieć, że pozostaje mu jedyna tylko rzecz: usunąć się z widowni. Tymczasem postawiłeś pan tak