Strona:PL Doyle - Pamiętniki Holmsa, słynnego ajenta londyńskiego, T1.pdf/109

– 105 –

 — Bardzo być może, że przyjmę panów do siebie. Dam panom znać, jak tylko się ureguluję nieco. A teraz, proszę panów, zostawcie mnie w spokoju! Na Boga, zaklinam panów!
 Słowa te wyrwały mu się jakby niechcący z gardła.
 Ja i Holms spojrzeliśmy na siebie, Pickroft zbliżył się do stołu.
 — Pan zapomniał widocznie, mister Pinner, że pan mi kazał przyjść o tej porze.
 — Ależ nie! zkąd znowu! pamiętam dobrze, — rzekł spokojniej. — Proszę, niech pan chwilkę zaczeka. Pańscy przyjaciele, jeżeli pragną, mogą także tu zaczekać. Za trzy minuty będę służył panom.
 Wstał, ukłonił się nam grzecznie i zniknął we drzwiach, prowadzących do sąsiedniego pokoju.
 — A teraz co? — zapytał Holms szeptem.
 — Jeszcze, co nie daj Boże, czmychnie nam.
 — Co to, to nie! — rzekł Pickroft.
 — Dla czego pan tak sądzi?
 — Te drzwi prowadzą do bocznego pokoju.
 — Zkąd niema wyjścia?
 — Tak.
 — Tamten pokój jest umeblowany?
 — Do dnia wczorajszego był pusty.
 — Cóż tedy on w nim robi? Nie mogę jakoś dojść do ładu. Jeżeli doznał kto kiedy