Strona:PL Doyle - Mistrz z Krocksley.pdf/92

 — O, Boże! — zakrzyknął — a to co się panu stało w lewe oko?
 Chodziło o sińca z rąk Anastazji.
 Monthomeri roześmiał się.
 — Ach, to głupstwo, sir!
 — Ale i na brodzie ma pan sińca — ciągnął doktór do reszty rozstrojony — to okropne. Pan — że tak powiem — jesteś moim przedstawicielem i pozwalasz sobie spacerować po mieście z taką twarzą... Gdzież to pana... tak poturbowano?
 — Wszak pan wie o tem, sir, że dzisiaj w Krocksley odbywała się walka na pięści?
 — Czy to możliwe, aby pan znajdował się tam razem z tym ordynarnym tłumem?
 — Tak, sir, nawet brałem w tej walce pewien udział.
 — I któż to pana tak zeszpecił?
 — Jeden z zapaśników.
 — Kto mianowicie?
 — Mistrz z Krocksley.
 — O, Boże... Pan go zaczepił napewno?
 — Mówiąc otwarcie, zaczepiłem go troszeczkę.
 — Ha, mister Monthomeri — zaczął wyniośle doktór — zmuszony jestem, oświadczyć panu, że mój zakład utrzymuje ścisły kontakt — że tak powiem — kontakt organiczny, z najbardziej postępowymi czynnikami w naszem niewielkiem spo-