dze spotkał ich inspektor policyjny. W rękach miał zapisaną książeczkę. Ta policyjna książeczka działa skuteczniej niż broń i przejmuje lękiem nawet londyńskich dorożkarzy.
— Zmuszony jestem zanotować nazwiska panów, a to na wypadek, gdyby zakłócono porządek — oznajmił inspektor.
Ermitedż obruszył się:
— Czy pan czasem nie zamierza przerwać nam walki?! Jestem Ermitedż z Krocksley, a oto mister Wilson. Znają nas tu powszechnie i zaręczamy, że porządek nie będzie zakłócony.
— Ja notuję nazwiska na wypadek, gdy zajdzie potrzeba sporządzenia protokułu — odrzekł inspektor z flegmatyczną stanowczością i zajął się swoją sprawą.
— A jednak pan mnie zna.
— To nie ma znaczenia. Czy pan będzie księciem, czy nawet sędzią, to obowiązkiem moim zanotować pańską godność. Tak nakazuje prawo i nie warto mówić. Walka będzie się odbywała w rękawicach i ja nie mam prawa jej odwoływać, ale zapisać nazwiska, biorących w niej udział, muszę. A więc notuję: Silas Kraghs, Robert Monthomeri, Edward Barton, James Steplton z Londynu... Któż jest sekundantem Silas Kraghsa?
Strona:PL Doyle - Mistrz z Krocksley.pdf/63
Ta strona została skorygowana.
