Mój przyjaciel Lionell D’Acre mieszkał w Paryżu. Miał nieduży domek, ogrodzony żelaznemi sztachetami. Przed domkiem widać było zielony staw. Zdaje mi się, że ten dom był bardzo stary, starszy nawet, niż dzielnica, do której teraz należał. Szare gonty dachu porastał mech, ściany domu były porysowane i straciły swój poprzedni kolor. Od ulicy mieszkanie Lionell D’Acrea miało zaledwie pięć frontowych okien i sprawiało wrażenie szczupłego lokalu. Ale w głębi podwórza budynek rozszerzał się stopniowo i kończył na długim o szerokości całej szczytowej ściany pokoju. Właśnie w tem miejscu D’Acre miał swój słynny gabinet, tutaj mianowicie przechowywał swą niezwykłą bibljotekę, złożoną z nader osobliwych ksiąg, pokój ten był pełen ciekawych i najróżnorodniejszych unikatów. D’Acre bowiem oddawał się zapamiętale czarnoksięztwu i wszelakim praktykom djabelskim.
Strona:PL Doyle - Mistrz z Krocksley.pdf/146
Ta strona została skorygowana.
Lejek z czarnej skóry.
