Strona:PL Doyle, tł. Neufeldówna - Z przygód Sherlocka Holmesa.pdf/98

sobie drogę wśród tłumu i kiwał ręką, jakgdyby chciał pociąg zatrzymać. Wszelako było zapóźno, gdyż nabieraliśmy szybko siły motorowej i w chwilę później wypadliśmy w pełnym biegu ze stacyi.
 — Pomimo wszelkich ostrożności zaledwieśmy się wymknęli, jak widzisz — rzekł Holmes ze śmiechem.
 Wstał, zrzucił czarną sutannę i kapelusz, stanowiące jego przebranie i zapakował je do kuferka ręcznego.
 — Czytałeś dzienniki poranne, Watsoni’e?
 — Nie.
 — A więc nie wiesz nic co się stało na ulicy Baker?
 — Na ulicy Baker?
 — Podpalili tej nocy nasze mieszkanie. Szkody są niewielkie.
 — Na Boga żywego, ależ to niesłychane!
 — Widocznie utracili mój ślad po zaaresztowaniu tego człowieka z pałką. Inaczej, nie byliby przypuszczali, że powróciłem do swego mieszkania. Okazuje się jednakże, iż śledzili ciebie i skutkiem tego Moriarty przyleciał na stacyę. Nie zaniedbałeś chyba żadnej z mych wskazówek?
 — Stosowałem się, jaknajściślej do nich.
 — Znalazłeś karetkę?
 — A jakże, czekała.
 — Poznałeś woźnicę?
 — Nie.
 — To był mój brat, Mycroft. W takich wypadkach duża to wygrana, jeśli można nie wtaje-