Strona:PL Diderot - To nie bajka.pdf/199

 marszałkowa. — Któż tedy uczynił ten świat, na którym żyjemy?
 krudeli. — To ja się pani pytam.
 marszałkowa. — Bóg.
 krudeli. — Cóż to jest Bóg?
 marszałkowa. — Duch.
 krudeli. — Skoro duch stworzył materyę, dlaczegóżby materya nie miała stworzyć ducha?
 marszałkowa. — Dlaczegóż miałaby go stworzyć?
 krudeli. — Albowiem widzimy to codziennie. Czy pani myśli, że zwierzęta mają duszę?
 marszałkowa. — Oczywiście że tak.
 krudeli. — I czy mogłaby mi pani powiedzieć, co się dzieje, naprzykład, z duszą węża, podczas gdy wysycha zawieszony w kominie, wystawiony na działanie dymu przez dwa lata z rzędu?
 marszałkowa. — Niechże się dzieje co chce, cóż mnie to obchodzi?
 krudeli. — Bo pani marszałkowa nie wie, że ten wąż, uwędzony, zasuszony, zmartwychwstaje i odradza się.
 marszałkowa. — Nie wierzę w nic podobnego.
 krudeli. — Uczony człowiek, Bougner, tak twierdzi wszelako.
 marszałkowa. — Pański uczony zełgał.
 krudeli. — A gdyby mówił prawdę?
 marszałkowa. — Pomyślałabym poprostu, iż zwierzęta, to są automaty.
 krudeli. — A człowiek, który jest zwierzęciem jedynie nieco doskonalszem od innych... Ale pan marszałek...