Strona:PL Cylkow - Mowa.djvu/15

—   9   —

mowie naszych patryarchów, w starożytnych dźwiękach naszych proroków i wieszczów wzbije się prośba nasza do Boga, żeby Jego poznanie przenikło do każdego domu i każdej strzechy, żeby Jego prawda owładnęła każdem sercem i każdym umysłem, żeby Jego światło zabłysło nad każdym ludem i każdym krajem, — żeby jak godło tego domu świadczy, „wszędzie zakwitły miłość i zgoda, pojednanie i pokój“, wszędzie błogie owoce ich — zadowolenie i szczęście się rozrosły i rozwinęły.
 Ty zaś, o Boże, wysłuchaj nas! Wysłuchaj każdej prośby, która z tego miejsca zaniesiona będzie przed tron Twój. Wysłuchaj ojca, gdy tu przyjdzie prosić Cię za syna swego, abyś go prowadził drogą prawdy i cnoty; matkę, gdy Cię błagać będzie za niewinne swe dziecię, aby się stało pociechą jej życia i nadzieją jej starości. Wysłuchaj małżonków, gdy tu na zawsze dłoń sobie podadzą i miłość i wierność i pomoc dozgonną zaprzysięgną, abyś im użyczył błogosławieństwa Twojego, a pokoju Twego domowemu ich ognisku. Wysłuchaj serce strapione, gdy Cię wzywać tu będzie dla drogiej istoty, którą niemoc złożyła na łożu boleści, abyś jej był opieką i pomocą i uzdrowienie i zbawienie jej zesłał; wysłuchaj córkę opuszczoną i osieroconą, gdy tu wzniesie tęskną myśl za matką swoją, która śmierć jej wydarła, abyś o niej wspomniał w nieprzebranem Twem miłosierdziu, Ty, Który dajesz w Twojej łasce i odbierasz w Twojej mądrości. Boże, wysłuchaj nas! Wysłuchaj każdego człowieka, który z walki życia pod Twoją się ucieknie obronę, — każdego co go nadzieje zawiodły, a przyjdzie tu szukać pociechy, której świat mu odmówił. Dozwól, aby tu każdy znalazł dla swoich dolegliwości uspokojenie, dla swoich cierpień ukojenie, dla swej tęsknoty uciszenie. Boże, wysłuchaj nas! — Wysłuchaj nas, gdy jak to nam przykazałeś zanosić tu będziemy