rządku, ale szwankuje chyba pod względem moralności, choćby nawet osnutej tylko na tle wyznaniowem.
Bądźmy więc otwarci, nie obwijajmy w bawełnę: Przy zakładaniu „Towarzystwa tanich mieszkań“ nie chodziło wcale o katolicyzm, ale chodziło o inne sprawy. Trzymano się przy tem tego utartego prawidła życiowego, że jak tam sobie wierzysz, to zupełnie wszystko jedno, bylebyś udawał wierzącego. „Katolicyzm“ zaś wypisuje się na szyldzie przez konwenans i dla tumanienia ludku bożego; boć, jak powiada Havliček,
bez Boha se sprostým lidem
není k vydrženi.
Ciekawa rzecz, czy i w „tanich mieszkaniach dla robotników“ będzie także praktykowaną fałszywa fasja podatkowa i czy robotnicy „katolicy“ będą ćwiczeni w tym na sposób krajowy przyrządzonym „katolicyzmie“.
∗ ∗
∗ |
Na tle „fałszywej fasji moralnej“ tem swobodniej mogą sobie bujać blaga i krzykactwo, towarzyszące ocenie ludzi wybitnych i wypadków krew psujących.
Wyznawca dwuch skromnych zasad, jednej kupiecko-teologicznej, „do ut des“, a drugiej ściśle „administracyjnej“, „Polizei, Polizei über alles, über alles in der Welt“, wyrasta bądź to na „bohatera Słowiańszczyzny“, bądź też na „tyrana Austrji“.
Wobec weszłej w krew i prawie że „z mlekiem matek wyssanej“ zasady „fałszywej fasji moralnej“ słusznie
wna zaraza grasuje także w innych krajach, jesteśmy już zwolnieni od zwracania na nią uwagi we własnym kraju?
