Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/417

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
SŁOWNICZEK[1].
Liczby oznaczają wiersze „Opisania krótkiego żywota Ezopowego“; gdzie są dwie liczby, oddzielone przecinkiem, tam pierwsza oznacza bajkę, druga wiersz bajki.
ai, passim; a, passim.
adamentny — dyamentowy; by też adamentny sklep miał, nie wiem, by ją (złą niewiastę) w nim uchował 159, 31.
ale; — posłuchajcie ale tego 3056; a już ale radniej zginę 186, 7.
aza — czy, czy może, a nuż, aby, passim.
aże — dopiero 164, 12.
ażeby — ażby, zanimby; (niedźwiedź) w tym mię ostrzegał, abych skóry nie sprzedawał, ażebych ją złupił z niego 34, 28 (nisi eum prius ceperim).
baczyć; Xantus niedobrze baczył (1474 Xantho non advertente).
bakać (na kogo, komu) krzyczeć, łajać, passim.
balsam 2662.
barankowy 151, 11.
barzo (obok bardzo); barzoć lepszy 84, 35.
beśpieczny; barzo beśpiecznie sobie stał 447 (stabat audax)
bezecny 3093 (profanus).
blecharz 19, 1.
blizu 150, 3.
bogat 132, 12.
bogosławiony 75, 2 (beatus).
bohatyr 2722 (semideus).
  1. Teksty łacińskie w słowniczku według: 1) Vita Aesopi (Stainhöwel), 2) Aesopus Dorpii (Lipsiae 1513), 3) Fabulae Abstemii (Aesopus Dorpii, Aesopus Neveleti), 4) Directorium vitae humanae (Hervieux).