Strona:PL Boy - Antologia literatury francuskiej.djvu/276

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

skiem, syt wrażeń i przygód, prowadzi życie proste i zaciszne. Umiera nagle, w r. 1763.
W czasie niespokojnych lat tułaczki, jednym ze środków do życia — obok innych, niestety, mniej wyraźnych — była dla Prévosta literatura. Napisał i przetłumaczył około stu powieści, dziś zupełnie zapomnianych. Wśród tego jednak nawinęła mu się pod pióro nieduża opowiastka p. t. Manon Lescaut, która stała się jedną z klasycznych niemal książek literatury francuskiej, czyniąc z imienia bohaterki tego romansu symbol pewnego typu kobiecości. W książce tej złożył Prévost szczere — choć wyidealizowane zapewne — dzieje swego serca, oraz — jak głosi tradycja — wiele z istotnych swoich przeżyć z czasu pobytu w Holandji. Lekkomyślna, pusta, goniąca za błyskotkami, naiwnie zepsuta, ale pod wpływem impulsu, zdolna do najlepszych uczuć, Manon zachowała niestarzejący się urok; jak również powieść ta, bardzo niewyszukana formą, zdołała przeżyć wiele świetniejszych od niej zjawisk literackich; szczerość tętniącego w niej uczucia nie pozwala jej zwiędnąć.