I gotują się wyświecić z Kościoła ludzi którzy odmawiają tego wyznania.[1] — Cały świat oświadcza, iż są.
P. Arnauld (i jego przyjaciele) oświadcza, iż potępia je same w sobie i gdziekolwiek się znajdują; że, jeżeli są w Jansenjuszu, potępia je; że, gdyby nawet ich tam nie było, jeżeli duch heretycki tych twierdzeń potępionych przez papieża znajduje się w Jansenjuszu, potępia Jansenjusza.
Ale was nie zadawalają te oświadczenia; chcecie, aby zapewnił, iż te twierdzenia znajdują się słowo w słowo w Jansenjuszu. Odpowiedział, iż nie może tego ręczyć, nie wiedząc czy tak jest; że i on, i mnóstwo innych, szukali ich tam, nie mogąc nigdy znaleźć. Prosili ciebie i wszystkich waszych, abyście przytoczyli stronicę na której się znajdują; nigdy nikt tego nie uczynił. I chcecie, mimo to, wykluczyć z Kościoła za tę odmowę, mimo że potępia wszystko co Kościół potępia, dla tej wyłącznie racji, iż nie upewnia, że słowa czy sens znajdują się w książce, gdzie ich nigdy nie znalazł i gdzie nikt nie chce mu ich pokazać. W istocie, mój ojcze, ten pozór jest tak błahy, iż nigdy może w Kościele nie było przykładu tak dziwnego, niesprawiedliwego i lekkomyślnego postępowania, jak...
Kościół może zniewolić.
Nie trzeba być teologiem, aby wiedzieć, że herezja ich polega tylko na oporze który wam stawiają. Doświadczam tego na samym sobie, a widzimy powszechną próbę tego na wszystkich tych, którzy was zaczepili: proboszcze z Rouen, janseniści... z Caen.
Mniemacie, iż wasze zamiary są tak zacne, iż czynicie z nich przedmiot ślubów.
Przed dwoma laty ich herezją była bulla; w przeszłym roku wnętrze; przed pół rokiem totidem,[2] obecnie sens.
Czyż nie widzę dobrze, że chcecie jeno uczynić z nich heretyków? Najśw. Sakrament. Przedmowa. Villeloin...
