Św. Augustyn ma ich najwięcej, z przyczyny rozdwojenia jego przyjaciół.[1] Poza rzeczą, którą można uważać za nieprzerwaną tradycję dwunastu tysięcy papieży, soborów, etc.
P. Arnauld musi zatem mieć bardzo złe intencje, skoro zakaża tych, których pieści.
Cenzura okaże się złą jedynie wówczas kiedy ich się będzie cenzurowało; będą z nią walczyli, powiadając że naśladują jansenistów.
Trzeba wysłuchać dwóch stron; czego nie omieszkałem uczynić.
Kiedy ktoś wysłuchał jednego głosu, jest zawsze po tej stronie; ale przeciwny głos wpływa na zmianę opinji, podczas gdy tu jezuita potwierdza ją.
Nie to co robią, ale to co mówią.
Jedynie przeciwko mnie krzyczą. I owszem: wiem komu mam z tego zdać sprawę.
Chrystus był kamieniem obrazy.
Godzien skazania, skazany.
Polityka. — Znaleźliśmy dwie przeszkody w zamiarze ulżenia ludziom: jedną, prawa wewnętrzne, Ewangelji; drugą, prawa zewnętrzne, państwa i religji. Jednych uczyniliśmy się panami; z drugiemi oto jak postąpiliśmy: amplianda, restringenda, a majori ad minus. Junior.
Prawdopodobne. Jeżeli równie liche racje jak te będą prawdopodobne, wszystko będzie prawdopodobne.
1-sza racja. Dominus, actuum conjugalium. Molin.
2-ga racja. Non potest compensari. Less.[2]
Przeciwstawić, maksymy nie święte, ale ohydne.
