Iż Kościół zabronił wprawdzie pojedynku, ale nie przechadzki.
I także lichwy, ale nie...[1]
I symonji, ale nie...[2]
I zemsty, ale nie...[3]
I sodomistów, ale nie...
I quam primum,[4] ale nie...
Nie samo tylko rozgrzeszenie odpuszcza grzechy przy sakramencie pokuty, ale skrucha, która nie jest prawdziwa jeżeli nie szuka sakramentu.
Toż samo nie błogosławieństwo ślubne usuwa grzech przy płodzeniu, ale pragnienie spłodzenia dzieci Bogu, które jest prawdziwe jedynie w małżeństwie.
I tak jak człowiek nawiedzony skruchą bez sakramentu jest bardziej przygotowany do rozgrzeszenia niż zatwardziały z sakramentem, tak samo córki Lota, naprzykład, które miały jeno pragnienie dzieci, były czystsze bez małżeństwa, niż osoby zamężne bez pragnienia dzieci.
Ludzie bez słowa, bez wiary, bez czci, dwoistego serca, dwoistego języka, podobni — jak wam to zarzucono niegdyś — do tego wodnoziemca z bajki, który przedstawiał wątpliwą postać między rybami a ptactwem.
Port-Royal to nie Voltigerod.[5]
Jeśli postępowanie wasze jest sprawiedliwe, wedle tego kruczka, o tyle jest niesprawiedliwe, jeśli się zważa chrześcijańską pobożność.
Zależy królom, książętom na tem, aby zażywali opinji pobożnych: w tym celu trzeba im się spowiadać u was.[6]
