Egzorcyści żydowscy, bici przez djabłów, mówiący „Znam Jezusa i Pawła, ale wy, kto jesteście?”[1]
Cudy są dla nauki, a nie nauka dla cudów.
Jeżeli cudy są prawdziwe, czy można przekonać o każdej nauce? nie, to bowiem się nie zdarzy. Si Angelus...[2]
Prawidło: Trzeba sądzić o nauce z cudów, trzeba sądzić o cudach z nauki. Wszystko to jest prawda, ale to nie stanowi sprzeczności, trzeba bowiem rozróżniać czasy.
Jakiżeś ty rad, iż znasz ogólne prawidła, mniemając iż przez to wniesiesz zamieszanie i udaremnisz wszystko! Przeszkodzimy ci, mój ojcze:[3] prawda jest jedna i niezłomna.
Niemożliwe jest, wedle powinności Boga, aby człowiek, ukrywając swą złą naukę i ukazując tylko dobrą, i mieniąc się zgodnym z Bogiem i Kościołem, czynił cudy aby wśliznąć nieznacznie fałszywą i podstępną naukę: to być nie może.
A tem mniej, aby Bóg, który zna serca, czynił cudy na rzecz takiego człowieka[4].
Trzy znaki religji: ciągłość,[5] przykładne życie, cudy. Niweczą ciągłość prawdopodobieństwem;[6] przykładne życie swoją nauką moralną;[7] cudy, podkopując albo ich prawdę, albo ich doniosłość.
Gdyby im dać wiarę, Kościół nie będzie miał niebawem co począć ze swą ciągłością, świętością ani cudami. Kacerze im przeczą, lub przeczą ich doniosłości; oni tak samo. Ale trzebaby być nieszczerym, aby im przeczyć, lub też trzebaby stracić rozum aby przeczyć ich doniosłości.
Nikt nigdy nie dał się umęczyć za cudy, które rzekomo widział;[8] co się bowiem tyczy tych, w które Turcy wierzą
- ↑ Ibid. XIX, 15.
- ↑ Gal. I, 8. „Gdyby anioł...“
- ↑ P. zwraca się tu do ojca Annat, jezuity.
- ↑ Wciąż o cudzie w Port-Royal.
- ↑ Ciągłość nauki.
- ↑ Teorja jezuitów, z którą Pascal polemizuje obszernie w Prowincjałkach.
- ↑ Wycieczka przeciw szerokiej tolerancji jezuitów w rzeczach moralności (Prowincjałki).
- ↑ A których nie widział w istocie.
