Proroctwo. — „Imię wasze będzie w ohydzie moim wybranym, i dam im inne imię”.
„Zatwardź ich serce”, i jak? schlebiając ich pożądliwości i dając się spodziewać jej spełnienia.
Proroctwa. — Amos i Zacharjasz: Sprzedali sprawiedliwego, i dlatego nie będą nigdy przywołani. — Jezus Chrystus zdradzony.
Nie będzie już pamięci o Egipcie; Patrz. Iz. XLIII, 16, 17, 18, 19. Jerem. XXIII, 6, 7.
Proroctwa. — Żydzi będą rozprószeni wszędzie. Iz. XXVII, 6. — Nowe prawo. Jer. XXXI, 32.
Malachjasz, Grotius[1], Druga chlubna świątynia. — Chrystus przyjdzie. Agg. II, 7, 8, 9, 10.
Powołanie pogan. Joel. II, 28.; Ozeasz, II, 24.; Deut., XXXII. 21.; Mal. I, 11.
Ozjasz III. — Iz. XLII, XLVIII: „Przepowiedziałem to oddawna, iżby wiedziano że to ja”. LIV, LX, ostatnia: Jaddus do Aleksandra.
Proroctwa. — Przyrzeczenie iż Dawid będzie miał zawsze następców. Jer. XIII, 13.
Wiekuiste panowanie pokolenia Dawidowego, II, Chron., we wszystkich proroctwach, z zaklęciem. I nie spełniło się docześnie: Jerem. XXIII, 20.
Możnaby prawie myśleć, iż, kiedy prorocy przepowiedzieli że berło nie wyjdzie z rąk Judy aż do wiekuistego króla, mówili tak aby schlebiać ludowi, i że ich proroctwo okaże się przy Herodzie fałszywem. Ale, aby okazać iż nie to było ich rozumienie, i że, przeciwnie, wiedzieli bardzo
- ↑ Traité de la verité de la Religion chrétienne, V. 14.
