wszystkie inne w przeciwnym duchu. Aż dotąd istnieje dwuznaczność, ale później nie.
Z dwóch ludzi którzy opowiadają niedorzeczne baśnie[1], — jedną która ma podwójne znaczenie ukryte w przenośni, drugą która ma tylko jedno znaczenie, — gdyby ktoś, nie będąc wtajemniczony, słyszał obu rozprawiających w ten sposób, poweźmie o nich sąd jednaki. Ale, jeżeli później, w dalszym ciągu opowieści, jeden mówi rzeczy anielskie, a drugi wciąż rzeczy płaskie i pospolite, słuchacz osądzi, iż jeden mówił w sposób tajemniczy, drugi zaś nie: jako iż jeden dostatecznie dowiódł iż nie jest zdolny do takich niedorzeczności[2], a zdolny do tajemnicy; drugi zaś iż jest niezdolny do tajemnicy, a zdolny do niedorzeczności.
Stary Testament jest szyfrowanem pismem.
Są ludzie, którzy widzą dobrze, że niema innego nieprzyjaciela człowieka jak tylko pożądliwość, która go odrzuca od Boga, nie zaś Bóg sam; ani innego dobra prócz Boga, a nie żyzna ziemia. Ci, którzy mniemają iż dobro człowieka jest w ciele, a złe w tem co ich odwraca od rozkoszy zmysłów, niechże się opiją nią i w niej sczezną. Ale ci, którzy szukają Boga całem sercem, którzy cierpią tylko tem iż pozbawieni są jego widoku, którzy nie mają innego pragnienia jak tylko posiadać go, ani innych nieprzyjaciół prócz tych którzy ich odeń odwracają; którzy trapią się iż są oblężeni i opanowani przez takich nieprzyjaciół, niechaj się pocieszą, zwiastuję im szczęśliwą nowinę: jest dla nich oswobodziciel, dam im go widzieć, pokażę im że jest Bóg dla nich; nie pokażę go innym. Pokażę iż przyrzeczony był Mesjasz który oswobodzi od nieprzyjaciół; zasię przyszedł Mesjasz aby uwolnić od nieprawości, a nie od nieprzyjaciół.
Kiedy Dawid przepowiada, że Mesjasz oswobodzi swój lud od nieprzyjaciół, można rozumieć cieleśnie iż chodzi o Egip-
