Strona:PL Blaise Pascal-Myśli 271.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

9: Pravum est cor omnium et inscrutabile: quis cognoscet illud?[1] to znaczy, kto pozna całą jego złośliwość, już bowiem wiadomo że jest złe. Ego Dominus scrutans cor et probans renes.[2] Et dixerunt: Venite et cogitemus contra Jeremiam cogitationes, non enim peribit lex a Sacerdote, neque sermo a propheta.[3] — Jer. XVII, 17. Non sis tu mihi, formidini, tu spes mea in die afflictionum.[4]
Jer. XXIII, 15: A prophetis enim Hierusalem egressa est pollutio super omnem terram.[5]
Jer. XXIII, 17: Dicunt his qui blasphemant me: Locutus est Dominus: Pax erit vobis; et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt: Non veniet super vos malum.[6]

683.

Obrazy. — Litera zabija;[7] wszystko działo się figurycznie.[8] Oto klucz, który nam daje św. Paweł. Trzeba było aby Chrystus cierpiał. Bóg w poniżeniu. Obrzezanie serca,[9] prawdziwy post, prawdziwa ofiara, prawdziwa świątynia. Prorocy wskazali, iż to wszystko musi być duchowe.
Nie ciało które ginie, ale to które nie ginie.

„Bylibyście naprawdę wolni.”[10] Zatem inna wolność jest jedynie figurą wolności. „Jam jest prawdziwy chleb niebieski.”[11]

  1. Najzdradliwsze ze wszystkiego jest serce i najprzewrotniejsze: któż je pozna?
  2. Jam jest pan badający serce i doświadczający nerki (Jer. XVII, 10).
  3. J powiedzieli: Pójdźcie, a wymyślimy co przeciw Jeremiaszowi, bo nie zginie zakon od kapłana, ani słowo od proroka. (XVIII, 18).
  4. Nie bądźże mi na postrach, tyś nadzieja moja w dzień utrapienia.
  5. Bo od proroków jeruzalemskich wyszło splugawienie na tę wszystką ziemię.
  6. Mówię tym, którzy mną gardzą: Pan mówił: Pokój mieć będziecie; i każdemu chodzącemu wedle uporu swego serca mówią: Nie przyjdzie na was nic złego.
  7. II. Cor., III, 6.
  8. I. Cor., X, 11 (fragm. 670).
  9. Rom., II, 29. (fragm. 610 i 670).
  10. Joan., VIII, 36 (fragm. 675).
  11. Joan., VI, 35.