Chronologja Rabinizmu. — (Cytacje stron odnoszą się do książki Pugio.) Str. 27, R. Hakadosch (rok 200), autor Miszna, lub prawo ustne, lub drugie prawo.
|
Komentarze Miszna
(rok 340)
|
⎧
|
jeden Siphra, |
⎪
|
Barajetot, | |
⎨
|
Talmud Hyerosolomitanum. | |
⎩
|
Tosiphtot. |
Bereschit Rabah, Bar Nachmoni, są to subtelne i miłe rozprawki historyczne i teologiczne. Ten sam autor napisał księgi zwane Rabot.
W sto lat po Talmudzie Hierozol. powstał Talmud babiloński, przez R. Ase (440), za powszechną zgodą wszystkich Żydów, którzy obowiązkowo zniewoleni są przestrzegać wszystkiego co w nim jest zawarte. Dodatek R. Ase nazywa się Gemara, to znaczy komentarz do Miszna.
Talmud obejmuje wraz Misznę i Gemarę.
Si nie oznacza obojętności.[1] Malachjasz,[2] Jezajasz. Is., Si volumus,[3] etc.
In quacumque die.[4]
Proroctwa. — Berło nie uległo przerwie przez niewolę babilońską, z tej przyczyny iż powrót był przyrzeczony i przepowiedziany.
Dowody Jezusa Chrystusa. — Nie znaczyło to być w niewoli, skoro się miało pewność wyzwolenia za lat siedmdziesiąt;[5] ale obecnie są w niej bez żadnej nadziei.
