Strona:PL Blaise Pascal-Myśli 232.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

wając zacnymi ludźmi szalbierzy, albo nie godząc się z tem, co powiadają o Chrystusie.

598.

Nie żądam, aby sądzono Mahometa z tego co w nim jest ciemne, i co można przedstawić jako sens tajemniczy, ale z tego, co w nim jest jasne, jak jego raj, i t. p.; w tem właśnie jest śmieszny. I dlatego niesłusznie jest brać jego ciemności za tajemnice, zważywszy iż jego jasności są śmieszne.
Inaczej w Piśmie św. Godzę się, iż są w niem ciemności równie dziwaczne jak u Mahometa; ale są jasności cudowne, i proroctwa oczywiste i spełnione. Partja nie jest tedy równa. Nie trzeba mieszać i równać rzeczy, które podobne są sobie ciemnością, a nie jasnością która zasługuje aby szanować ciemności.

599.

Różnica między Chrystusem a Mahometem. — Mahomet, nie przepowiedziany; Chrystus przepowiedziany.
Mahomet, zabijając[1]; Chrystus, dając zabijać swoich.
Mahomet, zabraniając czytać; apostołowie, nakazując czytać.[2]
Wreszcie, sprzeczność idzie tak daleko, iż, o ile Mahomet obrał tę drogę aby po ludzku zwyciężyć, Chrystus obrał drogę aby po ludzku zginąć. I, zamiast wnioskować, iż, skoro Mahomet wygrał, mógł wygrać i Chrystus, trzeba powiedzieć, iż, skoro Mahomet wygrał, Chrystus musiał zginąć.

600.

Każdy człowiek może zrobić to, co zrobił Mahomet, nie uczynił bowiem cudów, nie był przepowiedziany; żaden człowiek nie może uczynić tego, co uczynił Chrystus.

601.

Oparcie naszej wiary. — Religja pogańska jest dziś bez oparcia. Powiadają, iż niegdyś miała je w wy-

  1. To znaczy utrwalił swoją religję zabijając.
  2. Św. Paweł, I Tim., IV, 13.