Strona:PL Blaise Pascal-Myśli 204.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

działanie, przestają się modlić dla braku tego pierwszego działania.
Później, Bóg poniechuje pierwszego w tem znaczeniu...

515.

Wybrani nie będą znali swoich cnót, a potępieni ogromu swoich zbrodni: „Panie, kiedyż widzieliśmy cię iżbyś łaknął, pragnął” etc.?[1]

516.

Rom., III, 27. „Chwała wykluczona: przez jakie prawo? czynów? nie, przez prawo wiary”. — Zatem, wiara nie jest w naszej mocy jak czyny prawa, i dano nam ją w inny sposób.

517.

Pocieszcie się: nie od siebie powinniście się spodziewać,[2] ale, przeciwnie, powinniście się spodziewać, nie spodziewając się niczego od siebie.

518.

Wszelkiego stanu ludzie, nawet zgoła męczennicy, winni się lękać, wedle Pisma.
Największą karą czyśca jest niepewność sądu. Deus absconditus.[3]

519.

Multi crediderunt in eum. Dicebat ergo Jesus: „Si manseritis... VERE mei discipuli eritis, et VERITAS LIBERABIT VOS. — Responderunt: Semen Abrahae sumus, et nemini servimus unquam.[4]

Wielka jest różnica między uczniami a prawdziwymi uczniami. Poznaje się ich, mówiąc im, że prawda ich wyzwoli. Jeżeli bowiem odpowiedzą, że są wolni i że w ich

  1. Matth., XXV, 37 i 44.
  2. Łaski Jezusa Chrystusa.
  3. „Bóg ukryty“. (Isaj. XLV, 15).
  4. „Wielu weń uwierzyło. I rzekł Jezus: Jeżeli zostaniecie (wierni moim słowom), będziecie mymi prawdziwymi uczniami, i prawda was wyzwoli. Odpowiedzieli: Jesteśmy dziećmi Abrahama i nikomuśmy nie służyli”. (Joh., VIII, 30.)