Sprzeczności. — Człowiek jest z natury łatwowierny, niedowierzający; lękliwy, zuchwały.
Opis człowieka: zawisłość, pragnienie niezawisłości, potrzeba.
Stan człowieka: niestałość, nuda, niepokój.
Przykrość opuszczania zatrudnień, do których się przywiązało. Ktoś żyje szczęśliwy w zaciszu domowem: niech spotka kobietę która mu się spodoba, niechaj gra przez kilka dni z przyjemnością, i oto już będzie nieszczęśliwy, skoro wróci do poprzedniego zatrudnienia. Nic pospolitszego nad to.
Natura nasza jest w ruchu; zupełny odpoczynek to śmierć.
Ruch. — Kiedy żołnierz uskarża się na swoje mozoły, albo rolnik, etc. Każcie im zostać w bezczynności.
Nuda. — Niemasz dla człowieka nic równie nieznośnego, jak zażywać pełnego spoczynku, bez namiętności, bez spraw, rozrywek, zatrudnienia. Czuje wówczas swoją nicość, opuszczenie, lichość, zależność, niemoc, próżnię. Bezzwłocznie wyłoni się z głębi jego duszy nuda, melancholja, smutek, troska, żal, rozpacz.
Cezar był zbyt stary, o ile mi się zdaje, aby się puszczać na podbój świata. Ta rozrywka była dobra dla Augusta albo Aleksandra: to byli młodzi ludzie, których trudno jest powściągnąć; ale Cezar powinien był być dojrzalszy.[1].
Dwie podobne twarze, z których żadna oddzielnie nie pobudza do śmiechu, budzą śmiech przez swoje podobieństwo...
- ↑ Por. Montaigne, II, 34.
