Strona:PL Augustyn Lipiński-Wielebna siostra Teresa od św. Augustyna Karmelitanka Bosa.pdf/22

bierze początek, co do niej dąży jako do swego końca, jest nieśmiertelne.
 Póki więc tylko trwać będzie Kościół katolicki (a jego trwałość rozciąga się aż do nieba, gdzie królować będzie wiecznie z głową swoją Chrystusem), pamięć tej wielkiej duszy, która przymnożyła mu chwały, ustać nie może: Non recedet memoria ejus. Imię jej napisane w księgach żywota, podawane będzie i tu na ziemi wszystkim wiekom: Nomen ejus requiretur in generationem & generationem; mądrość jej niebieską wysławiać będą wszystkie katolickie narody, a chwałę jej cały Kościół Chrystusów i wojujący tu na ziemi i tryumfujący w niebie wiecznie uwielbiać będzie. Sapientiam ejus enarrabunt gentes, & laudem ejus enuntiabit Ecclesia.
 Po tych słowach Ducha Przenajświętszego, które tak jaśnie nam wyrażają chwałę tej wielkiej duszy, dla której ten żałobny obchód czynimy, nie miałbym już nic więcej przydać, gdyby celem mowy mojej była sama tylko jej pochwała, a nie razem nauka stosowna do zbudowania waszego, panowie.
 Lecz w tym celu od czego mam zacząć? Rozliczne jej cnoty, życie jej przykładne najobfitszą byłyby materyą i mowy mojej i waszej, panowie, nauki. Ale gdy przez dopełnienie powołania Boskiego ta wielka dusza pod cieniami zakonnymi ukryć chciała blask zwierzchny samej nawet cnoty, obierając życie swoje mieć utajone z Chrystusem w Bogu, według wyrazu Apostoła do osób zakonnych najwięcej stosownego: Mortui estis & vita vestra abscondita est cum Christo in Deo (ad Colos. 3. v. 3.), szanować mi należy i w tem jej pokorę. A do tego mówić wam, panowie, o wzgardzie świata, zaprzaniu siebie samego, poskromieniu zmysłów, umartwieniach ciała i innych heroicznych jej cnotach, jeżeli nie jesteście z liczby tych rozkoszników