Strona:PL Antologia poetów obcych.djvu/188

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ZEMSTA KWIATÓW.
(Z FREILIGRATHA)
1810 † 1876.

Na pościeli z puchów lekkiéj,
Odpoczywa w śnie dziewica.
Sen zakleił jej powieki,
Lecz purpurą grają lica.

Przy jej łożu, z pysznej czary
Co ozdobą jest komnaty:
Sieją wonie i nektary,
Uwięzione w czarze kwiaty.

Ani wietrzyk się nie wkradnie
Przez zamknięte tu podwoje;
A woń kwiatów cicho, zdradnie
Wciąż ją w sieci mota swoje.

W koło cisza i milczenie,
Nagle jakiś szmer się budzi...