Strona:PL Anna Wyczółkowska - O iluzyach optycznych.pdf/16

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


II.
Część doświadczalna.

Pierwszym naszym krokiem w niniejszych doświadczeniach było porównanie szybkości inwersyi z szybkością pulsu za pomocą metody graficznej.
Sfigmograf powietrzny przymocowany na ręku osoby obserwującej tę lub inną figurę zwrotną, połączonym był za pośrednictwem gumowej rurki z poligrafem. Poligraf opierając się na walcu kimografu przenosił i znaczył na nim każda zmianę pulsacyi, dającej znać o sobie za pośrednictwem drgań powietrznych w rurce łączącej poligraf z pulsomierzem. Osoba obserwująca miała prócz tego przy sobie klucz elektryczny, którym zamykała i otwierała prąd w chwili spostrzeżenia inwersyi, wprawiając w ruch umieszczony tuż koło poligrafu sygnał Deprezza, znaczący szybkość inwersyi. Powstające w ten sposób na walcu linie znaczyły, jedna: fenomen fizyologiczny, to jest ilość pulsów, druga: fenomen psychiczny, to jest ilość spostrzeżonych inwersyi.
Warunki psychiczne podczas tych doświadczeń były w ten sposób określone, iż osoba obserwująca miała wpatrywać się w sześcian w punkcie zaznaczonym krzyżykiem (Fig. 1.) i znaczyć, o ile możności jak najszybciej, każdą spostrzeżoną inwersyę.
W następujących tablicach podane są wyniki tych doświadczeń.

Tablica I (p. M. K.).
 
Puls
Inwersya
 
Puls
Inwersya
 
Puls
Inwersya
 
Puls
Inwersya
 30/X  21 14    7  5  4/XI  10 10  12/XI  16 20
  39 27 37 23   51 52   17 21
 8  6 17 13 28 27 21 26
17 12 29 20 31 30 36 47
 9  8  4/XI  47 46 9/XI  9 10    
38 28   35 33   38 39
 9  6 58 65 17 18
 7  5 15 16 15 14
17 12 23 21 56 60
 9  6 40 38 42 47
2/XI  7  5 12 12 16 18
  37 23 20 29 30 40