Jak pan, gdy słyszy rzecz dla siebie miłą,
Obejmie sługę, kiedy ten umilknie,
Dobrą nowiną radując się w sobie;
Tak, skorom zamilkł, błogosławiąc pieniem,
Trzykroć otoczył mnie blask apostolski,
Gwoli któremu mówiłem przed chwilą, —
Tak mu się moja podobała mowa.
1. T. j. Dante.
2. Mniejsza lub większa chyżość krążenia wnosić każe Dantemu o większem lub mniejszem bogactwie łaski i chwały opromieniającej dusze błogosławione (Obacz o tem w Pieśni VIII. Raju w. 18—20 i przyp. 5.).
3. Tak przemówił do Beatricze Piotr święty.
4. Obacz o tem u Mateusza R. XIV., w. 27. i nast.
5. Paweł Święty, brat w apostolstwie Śwtętego Piotra, i który z nim razem siał ziarno chrześcijańskiej wiary między Rzymianami, w Liście do Hebreów napisał: „A wiara jest gruntem rzeczy tych, których się spodziewamy, wywodem rzeczy niewidzianych.“ (R. XI., w. 1.). Dante na zapytanie Piotra Śgo odpowiada słowami Pawła: „Fede è sustanzia di cose sperate, Ed argomento delie non perventi.“ —
6. T. j. Wiara jest jedyną zasadą, czyli gruntem, na którym się opierać możemy w poznaniu rzeczy niebieskich; ona też jest jedynym punktem, z którego robić możemy wywody o rzeczach niedostępnych dla zmysłów naszych.
7. Śty Piotr przyrównywa tu Wiarę do monety.
