Ta strona została uwierzytelniona.
XVIII.
O liljo miłości mojéj,
Z wyrazem smutku, marzenia,
Patrzysz się w głębię jeziora,
I ciche snujesz westchnienia...
Precz idź z takiemi pieszczoty!
Znaną mi już twoja zdrada,
Wszak wiem, że róża — ma krewna,
Fałszywém sercem twém włada...
