Ta strona została uwierzytelniona.
JAKBY GRZYBÓW.
Jakby grzybów radnych panów;
Na pohybel wszyscy gonią,
Stek rycerstwa, huk hetmanów!
A zębami z trwogi dzwonią;
I parlament postępowy
To stonoga a bez głowy,
Z niego taka korzyść czysta:
Miast jednego osłów trzysta.
TWARDA PAMIĘĆ.
Twarda pamięć niedoli,
Choć minęła, zawsze boli;
Chwila szczęścia, pyłek kwiata —
Chwila smutku, ołów świata;
Pierwszą wietrzyk pędzi w dal,
Drugą trzyma wieczny żal.
ZGORZAŁ GMACH.
Zgorzał gmach wieczny, a w głębi zwaliska
Ziemia się trzęsie i płomienie ciska,
