Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 169.jpeg

na skale. Wszedłem przecież na szczyt a za mną i mój towarzysz; byłem tak zmęczony, iż padłem, jak martwy na ziemię. Szczęściem kopalnia była blizko pod nami, do której dowlókłszy się, znaleźliśmy u gościnnego Wincentego wyborny kwas z brzozowego soku, który nas ochłodził i pokrzepił.
 Dzisiaj są Zielone Świątki, statki więc i tratwy płynące rzeką zostały umajone a i w Szyłce przed każdym domem wetknięto po kilka brzozek; przypominały mi one takiż sam zwyczaj majenia domów i u nas w czasie Zielonych Świąt będący w użyciu. Na przyźbach domów siedzą stare kobiety i ciekawie przypatrują się przechodzącym; dziewczęta zaś pretensyonalnie ubrane w najlepsze swoje suknie, gromadkami spacerują po ulicach. Żony urzędników chodzą w kapeluszach, kupcowe mają na głowach chustki, lecz ich córki odważyły się już pokazać w kapeluszach, a nie tylko córki kupców i córki pisarczyków, unterszychtmejstrów odważyły się ubrać po pańsku i kapelusze swoje osypały mnóstwem kwiatów. Europejskie szale, suknie i szlafroczki, pelerynki i burnusy noszą już bez różnicy stanów wszystkie kobiety: sarafan zrzadka widzieć się daje. Wiadomo, że każda klasa moskiewskiego spółeczeństwa, różniąc się przywilejami i życiem, różniła się także i ubiorem. W ostatnich czasach nastąpiła mała odmiana i teraz spotkać można kupca w paltocie lub we fraku, a kupcową w czepku i w kapeluszu. Za czasów pani Felińskiej w Berezowie uważano za zbrodnię kupcowej, gdy włożyła czepek na głowę, i postanowiono w cerkwi zedrzeć jej z głowy ten pański ubiór. W Dauryi mniej jest surową opinia; stare zwyczaje nie zostały jeszcze porzucone, lecz już formy, które wyróżniały różne klasy ludzi, zaczęty się mieszać i zacierać, a początek temu dał czepek i kapelusz na głowie kupcowej i palto z frakiem na grzbiecie kupca. Te, które nie mają odwagi albo pieniędzy na kupienie kapelusza, noszą jeszcze według starego zwyczaju na tyle głowy przewiązane jedwabne kolorowe chustki.
 Syberyaczki w Dauryi są zalotne i śmiałe, lubieżne ale nie namiętne; rzadko która mężatka niema kochanka, mierne gospodynie, szczególniej w wyższej klasie, umieją zręcznie podbić i opanować mężczyznę a dla sukni nie jedna honor