Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 085.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

szczęściem jeden żołnierz stary już i pracowity, cerując podartą bieliznę, podniósł wzrok od igły, zobaczył groźną skałę i krzykiem ostrzegł o niebezpieczeństwie. Schwyciliśmy wszyscy wiosła, kije i zdołaliśmy tratwę zepchnąć na środek rzeki.
Góry prawie pionowo spadają w wodę; w wielu miejscach tworzą brzeg, po którym nawet przejść nie można; gdzie indziej zostawiają na brzegu wązki pas ziemi, na którym rysuje się ścieżka dla koni, gdzie indziej znowuż góry oddalają się od brzegu i obiegłszy część koła zbliżają się znowuż nad rzekę i tworzą takim sposobem równinę zamkniętą, obfitującą w łąki i urodzajne grunta. Takie tylko miejscowości mogą być zaludnione, lecz ich dotąd mało nad Ingodą spostrzegłem.
Formy gór tak jednostajne, że zdaje się jakby w chwili jednego pomysłu zostały utworzone, nad rzeką stają się rozmaitsze i ostrzejsze. Otóż stoi na brzegu żółta skała, jakby utworzona ze zbicia i nagromadzenia architektonicznych słupów; sosna uczepiwszy się do prostopadłej ściany, wysoko podniosła swoją iglastą koronę, lada burza zepchnie ją z gruntu, którego sokami karmiła się, i wpędzi w rzekę, która poniesie ją do oceanu, gdzie zgnije nikomu niepożyteczna. Biedne drzewo! Podobne jest ono do tych ludzi, którzy uczucie miłości ojczyzny, zastępują obszernem a rzeczywiście żadnem bo kosmopolitycznem uczuciem dla ludzkości i giną w marzeniach i w nieczynności jak owe drzewo bez pożytku.
Blizko żółtej sterczy nad wodą skała konglomeratowa, różowo zafarbowana; w jej szczelinie mocno uczepił się modrzew, wisi nad wodą, a chociaż karłowaty jest jednak zielonym i pięknie zdobi swoją skałę.
Bory, nie tylko wierzchołki i stoki gór, ale nawet doliny okrywają. Sosna przemaga liczbą inne gatunki drzew w borach ingodzkich, ona nadaje okolicy ciemną barwę i ponury wyraz. Pomiędzy sosnami dużo rośnie modrzewi, igły ich jaśniejszej zieloności niż sosnowe, miękkie i delikatne, stanowią rzeczywistą ozdobę okolicy. Lecz dopiero rozmaitość i wesołość nadają jej rosnące na brzegach i wyspach drzewa liściaste i krzaki: czeremchy, łozy, wierzby,