Strona:PL Adam Mickiewicz - Poezje (1929).djvu/077

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
XV
PIEŚŃ


Hej, radością oczy błysną
I wieniec czoła okrasi
I wszyscy się mile ścisną:
To wszyscy bracia! To nasi!

Pochlebstwo, chytrość i zbytek
Niech każdy przed progiem miota,
Bo tu wieczny ma przybytek
Ojczyzna, nauka, cnota.

Braterstwa ogniwem spięci,
Zdejmijmy z serca zasłonę,
Otwórzmy czucia i chęci.
Święte, co tu objawione!

Tu wspólne koją cierpienia:
Przyjaźń, wesołość i pienia.
Ale kto w naszem jest gronie,
Śród pracy, czy śród zabawy,
Czy przy pługu, czy w koronie,
Niechaj pomni na Ustawy!

Pomni na przysięgę swoją
I w każdej chwili żywota
Niechaj mu na myśli stoją:
Ojczyzna, Nauki, Cnota.