Tym szczególnym młodzieńcem był znany nam Grzegorz z pod Sanoka, syn ubogiego kmiecia. Wytrwałość jego, miłość nauki, pilność uwieńczone zatem zostały. Pracował, walczył i zwyciężył, z ucznia nauczycielem został, a nawet później został doradcą króla Władysława Jagiełły. Grzegorz z Sanoka wszędzie królowi towarzyszył. Zasłużył się ojczyźnie nie tylko jako sumienny doradca królewski, lecz i przez swą naukę. Rozproszył niejeden przesąd, sprostował niejeden błąd. W owym czasie wykładano nie tylko u nas lecz i w wielu innych uniwersytetach naukę, zwaną astrologią, która z gwiazd uczyła czytać przyszłość ludzi. Grzegorz z Sanoka pierwszy nazwał tę naukę niedorzeczną, a choć wielu wierzyło w astrologię i oburzało się na Grzegorza, że się śmieje z tej nauki, on śmiało swoje zdanie głosił, dowodził, że ci, co z gwiazd czytają przyszłość, nie tylko siebie oszukują, lecz i drugich także. Przekonał rozumniejszych i astrologia powoli zarzucona została.
 |
|
