Strona:PL-Mieczysław Gogacz-Filozofia bytu w „Beniamin Major” Ryszarda ze świętego Wiktora.pdf/25

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
4. Z BIOGRAFII RYSZARDA

Życiorysy Ryszarda łatwo znaleźć w encyklopediach, słownikach specjalnych, podręcznikach dogmatyki i historii filozofii, w rozprawach o Ryszardzie. Życiorysy te nie odbiegają[1] od danych, które zebrał i ogłosił Jan z Tuluzy.[2] Zawierają jednak inny za każdym razem podziw dla osoby Ryszarda i dzięki temu czyta się je bez znużenia. Nawet monografie o wieku XII, o problematyce średniowiecza, zamieszczają zdania, które świadczą, że Ryszard wiąże z sobą wartościami człowieka i myśliciela. Grabmann dwa razy stwierdza, że przy bliższym kontakcie Ryszard jawi się nam nie tylko jako geniusz kontemplacji lecz i filozofii,[3] a Heitz określa, że dla historii filozofii i teologii niezwykle ważny jest Hugon i Ryszard.[4] Współczesnego czytelnika Ryszard za-

    Saint Victor à Paris” (Hist, litt.) (20) s. 475. „On ne la doit pourtant qu’aux soins d'un de ces religieux. Jean de Toulouse, qui a placé à la tête du premier vol. une vie de l'auteur, tirée, dit il, des manuscrits et des chartes le l’abbaye L’édition publiée par M. L’abbé Migne est plus correcte et plus complete. Elle contient des lettres que ne renferment point les précédentes. Mais surtout les écrits de Richard seront disposes dans un ordre plus régulier” Hugonin (22) c XVII. Z wydania tego korzystały także dotychczasowe rozprawy, pisane na tematy „Ryszarda”. Cała zresztą literatura naukowa, wobec braku wydania krytycznego, opiera się na nim, jako najlepszym, ponieważ zestawionym z rękopisami. Obecnie we Francji przygotowuje się wydanie krytyczne dzieł Ryszarda. Korespondencję w tej sprawie przyjmował dr J. Zathey. z-ca kier. działu rękopisów Bibl. U. J.
    b) Wydania Beniamin Major. Poza wydaniami zbiorowymi dzieł Ryszarda wydano Beniamin Major i, o ile dało się stwierdzić, tylko dwa razy. Informuje o tym identyczny tekst Hugonina (22) c XIX i Hist. litt. (20) s. 478: „I’ a paru une édition particulière de ce traité en 1494, in 4, et une autre, in 8. sans date et sans indication de ville, mais avant la fin du Xve siècle”. Późniejszych wydań bibliografia nie notuje.

  1. W odniesieniu do Hugonina (22) c XIII i Hist. litt. (20) s. 472 stwierdził to już Kulesza (28) s. 238.
  2. „Richardi canonici et prioris S. Victoris Parisiensis vita, ex libro V Antiquitatum eiusdem Ecclesiae, cap. 55, (edit. opp. anni 1650, Rothomagi) ...haec ex sereniis chartarum et manuscr. codicibus depromebat F. J. a Tolosa. canonicus S. Vict. Paris... ”. Jan z Tuluzy (24) c IX-XIII. Życiorys w języku polskim podaje Kulesza (28) s. 238 — 240
  3. „Richard ...trit uns bei näherer Betrachtung nicht bloss als ein kontemplativer, sondern auch als ein philosophischer Genius entgegen”. Grabmann (16) s. 315. „R. ist ein spekulativer Genius” Grabmann (82) C. 877.
  4. „De cette étude il ressort... combien importantes pour l’histoire de la philosophie et de la théologie sont les sympatiques figures de Hugues et de Richard... ”. Heitz (19) s. 83.