Strona:PL-Józef Ignacy Kraszewski-Sztuka u Slowian.pdf/99

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

rządnie nakreślone ulice, rzędy grobów w linije wyciągniętych, przez niektórych archeologów uważa się, za jednę z cech głównych, odznaczającą zgliszcza Słowiańskie.
Pod Ranis (w dawnym kraju Sorbów) Dyakon Alberti, odkrył cmentarz z tego względu do Kleczewskiego podobny, podzielony na regularne rzędy mogiłami. Grobowce kamienne rzadkie tu były, ale i te się znajdowały; więcéj prostych usypów z ziemi, do drugiéj i trzeciéj epoki odnoszących się. Toż w Skalsku w Czechach, cmentarz pogański przedstawiał: mogiły na nim rzędami były sypane, w równych od siebie wymierzonych odstępach. Z opisu ich znać, że należały do trzeciéj czysto Słowiańskiéj epoki. (Dr Kalina).
Mogiły zajmujące z czasów Słowiańskich, pod Płowcami w Brzesko-Kujawskiém, gdzie późniéj w r. 1331 była bitwa z Krzyżakami; w Lubaszu, w W. Polsce i t. d. Rysunek rozkopanéj mogiły Litewskiéj, znajduje się u Voigt’a, Kurlandzkie w wielkiéj liczbie, zobaczyć u Dra Kruse w Necrolivonica, Litewskie u E. Tyszkiewicza w Badaniach i Rzucie oka, Ukraińskie u M. Grabowskiego, inne u Sobieszczańskiego, w rozprawach Hartnoch’a i Reusch’a, i t. d. i t. d.




XII. HORODYSZCZA, ZAMCZYSKA, WAŁY.

Do usypów z ziemi najstarożytniejszych, czysto Słowiańskich, należą dotąd zagadkowe Horodyszcza, które po całéj przestrzeni ziem Słowiańskich, w prastarych osadach rozsypane znajdujemy, na niewielkich często od siebie odległościach. Są one dziś najwymówniejszém świadectwem o dawnych ogniskach ludności i zamieszkaniu kraju; ale przeznaczenie ich właściwe, dotąd niemogło być zbadane, z powodu, że ani położenie ich, ani kształt, ani inne skazówki, naprowadzić na odgadnięcie go