Strona:PL-Józef Ignacy Kraszewski-Sztuka u Slowian.pdf/312

ślady mało znaczne, na jednym czysto greckie OPORA: Jesień.
 Oprócz tych są jeszcze: postument jakiś ozdobny, z napisami niewyrozumiałemi, stać na nim musiało jakieś bóstwo (35.), kółko z napisem pid, (pod...36.), hak (37.), ręka pięknie wykonana (38.), szabla do polskiéj podobna mała (37.), winne grono (40.).
 Daléj następują, kilka pater, nakształt rusztów, w kratę przezroczystą ulanych, popsutych; na których znajdują się imiona Radegasta, Podagi, i figurki w płaskorzeźbie (41-42.); i kilka mis pełnych, (pater), ofiarnych, z poprzylepianemi na nich ozdobami i runicznemi napisami imion bogów, których mieliśmy już wyżéj, Radegasta, Podagi, (43.), Radegasta (44. 44. 45. 46.), Podagi (48.). Nemisa (49.), Zibog (47.), Sieba (51.), Zerne bog (52, ). Misy te nie tak są jeszcze misterne i bogate, jak u Potockiego w drugim zbiorze Sponholzów, ucha mają prostsze, i wszystkie są znacznie przypsute.
 Od rdzy pojadłe i połamane, ale z napisami, pomimo to dosyć czytelnemi, (niepojmuję czem się to dzieje), są noże ofiarne Radegast’a, Wodhan’a, Podagi, Sieby, Zerneboga, Swantewit’a, Prowe (53. — 60. — 50.). Rdza która zjadła ostrza i żelaza, nadzwyczaj na nich szanowała runy! — Jest tu też i dzwonek Radegast’a (61.), dzwonek ozdobny i nadzwyczaj podejrzany! Wiemy, że dzwony lane nie daléj sięgają VII wieku, a starożytnym znane były tylko klepane z blachy. W XII. wieku, jeszcze tego kształtu co dzwonek Radegast’a, ani małych, ani wielkich na świecie nie było, były ellipsowate, beczkowate, i to częściéj z blachy kute, niż odlewane, a o ozdobnych tego rodzaju dzwonkach, wcale nie słychać, aż bliżéj nas w XIV. XV wieku. Dzwonek ten więc wielkie wzbudza podejrzenie.
 Nareście para figurek z napisami lanemi, które czytano Zois (62.) i Misizlaw (63.), w strojach strzeleckich średniowiecznych, z charakterem rzeźby extra-nowym i znowu nie dającym się