może już w kraju, pod wpływem sztuki Greckiéj wyrobiona, to niema tych szlachetnych linij i proporcyj czystych, które w dwóch piérwszych uderzają najniewprawniejsze oko. Zakończenie górne i dolne, jest nieco barbarzyńskie, wygięcie samego korpusu, nietak zręczne, szyja zbyt prosta, ogół zdradza naśladownictwo, (Tab. XI). Waza w rodzaju Etruskich, Grecka pokryta figurami (T. XII), znaleziona w Kaniowskiém, między Piszczalnikami i Łazurcami, że niemoże być wyrobem krajowym, mówić niepotrzeba. Zadziwia nas nawet znalezienie jéj na Ukrainie.
Naczynie (Diota), (Tab. XV), między Petrykówką a Komejkówką znalezione, (w Zwinogrodzkiém), jest także czysto Greckie, — linije jego ogólne, ucho, wydęcie szyi, proporcye części, najdobitniéj tego dowodzą. Całość pełna wdzięku.
Oprócz tu wymienionych, wspomina pan Grabowski o garnkach i naczyniach, w Sawarkach, w Korosteszowie, w Chodorowie, dobywanych. Wszystkie te Ukraińskie pamiątki, o ile je z prac komissyi Archeologicznéj, i p. M. Grabowskiego znamy, odznaczają się cechami wybitnemi od innych Słowiańskich. To zetknięcie się sztuki Słowiańskiéj z Grecką, bardzo widoczne, jest pod historycznym względem nawet pełném znaczenia. Stosunki osad Greckich, handel ich i związki Olbii z ościennemi, rozciągały się daleko daléj i szerzéj w głąb’ kraju, niżeli dotąd sądzono.
