Strona:Płomienie (Zbierzchowski).djvu/23

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Abyś się godnym stał swych dzielnych przodków,
Cudnych husarzy pancernego znaku.

Baw się, nim dotknie cię swemi skrzydłami
Anioł nieszczęścia i świeżej żałoby,
I nim twa młodość, krocząca przez groby,
Pierwszej utraty zatruje się łzami.

Noś w swojem sercu tę świętą spuściznę,
To hasło dziadów twoich bohaterskie:
— »Najwyższem życiem jest życie żołnierskie,
Najsłodszą śmiercią jest śmierć za Ojczyznę« —