Strona:Płomienie (Zbierzchowski).djvu/23

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została uwierzytelniona.

    Abyś się godnym stał swych dzielnych przodków,
    Cudnych husarzy pancernego znaku.

    Baw się, nim dotknie cię swemi skrzydłami
    Anioł nieszczęścia i świeżej żałoby,
    I nim twa młodość, krocząca przez groby,
    Pierwszej utraty zatruje się łzami.

    Noś w swojem sercu tę świętą spuściznę,
    To hasło dziadów twoich bohaterskie:
    — »Najwyższem życiem jest życie żołnierskie,
    Najsłodszą śmiercią jest śmierć za Ojczyznę« —