kabatek po łokieć ręki długie, na ręce kładli rękawiczki skórzane lub jedwabne, dzierzgane lub niciane cienkie, cokolwiek do łokcia niedochodzące. Głowa w warkocze spleciona goła, albo téż w jaki kornet i bukiety ubrana. — W zimie czepiec axamitny czarny, bawełną cienko wysłany, atłasem lub kitajką czasem zieloną, najczęściéj karmazynową poszyty. — Na nogach pończocha niciana, jedwabna, lub wełniana, według pory czasu. — Trzewik z skórek malowanych w kwiaty, która moda w środku lat panowania Augusta zaginęła, na jéj miejsce nastały trzewiki materyalne bławatne.
Chłopców strojono w żupan bławatny i kontusz sukienny, który miał rękawy od ramion rozcinane, nie na ręce zawdziewane, ale w tył na krzyż pod pas założone. — Pas z jakiéj materyi jasnéj jedwabnej, na nogach pończochy białe niciane i trzewiki z czarnéj skóry cielęcéj. — Głowa w warkocz spleciona, na głowie kapelusz, na miejscu którego zimą dawano czapki, jako téż do odziewania się od zimna szubki futrem jakiém lekkiém podszyte z rękawami długimi, przestronnemi, i te szubki były jednakowego kroju tak dla dziewcząt jak dla chłopców. — Tak dzieci noszono do lat 12. Odtąd strojono je takim krojem, jakiego zażywali ludzie, według mody panującéj.
Strona:Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III.pdf/59
Ta strona została przepisana.
