równać można z drzewem palmowem, którego rozłożyste gałęzie tworzą sklepienie liczące 100 stóp obwodu. Pod kościołem są jeszcze dwa piętra piwnic, również jak kościół o jednéj kolumnie. Są tu tylko dwa pomniki: ks. Bernatowicza Kanonika i Mansyonarza Lubelskiego a plebana Kijańskiego (z r. 1650) i Alberta Jaworzyńskiego Kanonika Lubelskiego (z r. 1641) oraz krzesło drewniane na którem siadywał Władysław Jagiełło. Po bitwie Grunwaldzkiéj, część w niewolę pojmanych Krzyżaków długi czas na zamku tym przemieszkiwała. Za Kazimierza Jagiellończyka, który często na zamku Lubelskim przebywał, przybył około r. 1425 do Lublina kniaź Iwon (Iwan Gieorgiewicz) z Kijowa wraz z żoną swą Maryanną i synem Ignacym i tu przez króla podejmowany do końca życia swego przemieszkiwał. Synowie tegoż króla, kształcący się w naukach pod kierownictwem Jana Długosza i Kalimacha również długie lata tutaj przebywali. R. 1569 w sali tronowéj zamku tego odbyły się ostateczne narady stanów nad aktem Unii i tu król Zygmunt August zaprzysiągł ten akt podpisawszy go poprzednio w obec zgromadzonéj polskiéj, ruskiéj i litewskiéj szlachty na placu Litewskim. Jan Kazimierz po abdykacyi jadąc do Sokala żegnał tutaj stany i mieszczan Lubelskich, tu nakoniec August II witał na pomoc mu przybywającego Menszykowa. Stanisław August Poniatowski w przejeździe swoim
_067.jpg&oldid=1999253){kind=link}