Lublin za czasów Mieczysława I. osada zdobna Kościołem który jak tradycya niesie, wzniesiono na miejscu istniejącéj tu świątyni jakiegoś słowiańskiego bożyszcza, otoczonym był lasami i bagnami. Kiedy i kto to starożytne miasto założył nie wiadomo, a wszelkie tradycyje podawane przez kronikarzy o Julii córce Juliusza Rzymskiego Cesarza, żonie Leszka III lub też o jakimś Księciu Lublinie, synie Polacha, którzy miasto Lublin założyć mieli, uważać należy za „bajdy nad bajdami”. Bolesław Chrobry w osadzie téj wzniósł zamek drewniany i odtąd miejsce to zajęło ważniejsze stanowisko w dziejach krajowych.
Henryk, syn Bolesława Krzywoustego, dostawszy Lublin wraz z Sandomierzem w podziale od ojca (r. 1139), testamentem przekazał go swemu bratu Kazimierzowi Sprawiedliwemu, który po śmierci Henryka, Lublin do Polski (r. 1200) przyłączył. R. 1205 Roman, książe Halicki, bezskutecznie Lublin oblegał. [1] 1241 r. Mongołowie napadłszy kraj cały aż po Wisłę, Lublin zdobyli i w pe-
- ↑ M. Bielski kroniki II p. 72. Stryjkowski kronika p. 211—212.