Strona:Ogrody północne, II.djvu/50

pułki kwiatowe czerwoniawo-szczecinowate, gałązki gładkie, pień kolczysty.
 6) Rosa unica, róża jedyna, ma pierwszeństwo miedzy białemi różami, kwiat jest białości, oczy rażącéj; jest bardzo pełna, co do okrągłowatego składu, pełności i zamknięcia, podobna do centifolii, z przyjemną wonią. Przy pękaniu pączków, same brzeżki liści kwiatowych pokazują się ognisto purpurowe, a w części na brzegach i ku osadzie zielonawe: wszystkie inne listki kwiatu są bardzo białe. Róża ta, zblizajac się do okwitnienia, zamienia się w blady błękit; kwiaty bywają po trzy lub cztéry skupione; pień zielono-brunatny, kolce liczne, zaostrzone, biało-brunatne, albo też białe z jajowatemi tarczami. Ta róża rzadko kiedy wypuszcza z korzeni, i dla tego trudna jest do rozmnożenia.
 7) Rosa sulfurea plena, róża żółta pełna, pochodzi od róży pojedyńczej żółtéj, farba kwiatów siarczysta żółta, prawie zamknięto-pełna, tak dalece, że będąc z dołu pękatą, zaokrągla się jak centifolija, a ku wierzchołkowi zwężona; ztąd też u ogrodników nazywa się żółta centifolia. Pień brunatno-siwy z kolcami; gałęzie koloru jasno-czekuladowego; kolce gęste, pozakrzywiane, słomiano-źółte Potrzebują tęgiego, ale jednak dobrego gruntu, otwartego na słońce; kwiaty od słoty i ciągłych dészczów psują się. Zimy się lęka.
 8) Rasa holosericea, róża aksamitna; pień i gałązki niewiele mają kolców, liści strona wierzchnia ma farbę ciemno-zielona z lśniącemi plam-