Strona:O ideale doskonalosci.djvu/027

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

W ruchach systemu planetarnego mamy rytmy, które naprzykład na naszej ziemi objawiają się, jako ciągłe następstwo dnia i nocy, tudzież jako pory roku: wiosna, lato, jesień i zima. Istnieją także prawa, naprzykład: czas obrotu planety naokoło słońca trwa tem dłużej, im planeta leży dalej od słońca.
W systemie planetarnym widzimy harmonję: każda bowiem planeta wpływa na ruchy wszystkich innych i ulega ich działaniu. Istnieje proporcja, dwa bowiem ciała niebieskie przyciągają się tym silniej, im są większe, a tym słabiej, im dalej leżą od siebie. Proporcje te i prawa wypowiadam w sposób bardzo niedokładny, aby uniknąć niezrozumiałych wyrazów matematycznych.
Dalej w systemie planetarnym uczeni, a wśród nich filozofowie Kant i Spencer, nadewszystko zaś astronom Laplace, domyślają się istnienia biologicznego prawa rozwoju. Przypuszczają oni, że przed miljonami wieków obecny system planetarny tworzył