Strona:Nauka pływania.pdf/51

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
STRESZCZENIE.

Pływanie na wznak złożone jest z trzech ruchów: 1-go, 2-go przygotowawczego, 3-go postępowego, oraz dłuższego przetrzymywania ciała w bezruchu.
Ręce w pierwszym i drugim tempie można przenosić po powietrzu w sposób najdogodniejszy lub przesuwać wzdłuż ciała, co jest łatwiejsze do wykonania, ale co zarazem wpływa na zmniejszenie szybkości posuwania się naprzód.
Nogi wykonują ruchy podane w pływaniu na piersi: 2-gie tempo — przygotowawczy, 3-cie — postępowy ruch.

ODPOCZYNEK I POZYCJA NA WZNAK.
a) Z wykonywaniem ruchów.

Jeżeli pływak chce odpocząć jednakże z tem, aby zarazem posuwać się naprzód — musi płynąć na wznak wykonując ruchy podane w punktach poprzednich.
Sposób tego pływania zapewnia mu możność utrzymania ciała na wodzie i poruszania się przy minimalnym wysiłku, skierowanym na wykonanie odpowiednich ruchów, a zachowany po nich bezruch pozwala na zupełny odpoczynek.

b) Niewykonywując ruchów.

Różnica między ciężarem własnego ciała, a wypartym przez nie ciężarem wody jest nadzwyczajnie małą, tak, że wystarczy przyjąć odpowiednią pozycję (patrz rys. 14) i odpowiednio oddychać, zachowując równocześnie w równowadze ręce i nogi, aby być w stanie utrzymać się na powierzchni wody bez specjalnych wysiłków.