Strona:Nauka pływania.pdf/45

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Z chwilą, kiedy uczniowie będą dostatecznie wyćwiczeni, t. j. wykonywać będą wszystkie ruchy sprawnie bez żadnych wahań i błędów, wówczas można przystąpić do wyszkolenia ich w pływaniu w wodzie.
Doświadczenie uczy nas, że ze wszystkich przyborów, podtrzymujących ucznia na wodzie, t. j. pasów, kół, pływaków, najlepszą jest ruchoma linka na krążku.
Do jednego z końców linki przymocowany jest odpowiedniej szerokości pas, drugi koniec linki natomiast jest przepleciony przez krążek i pozostaje w rękach prowadzącego, który utrzymuje ucznia na powierzchni wody i reguluje głębokość jego zanurzenia, tak, aby uczniowi umożliwić wykonanie prawidłowych, na tempa, ruchów pływackich.
Linka ruchoma na krążku ma te niezastąpione zalety, że: a) uczeń znajduje się cały czas w rękach prowadzącego, co umożliwia regulowanie jego zanurzeń; b) wyrabia w uczniu pewność siebie z chwilą, gdy budzi się w nim zaufanie, że jest ciągle utrzymywany i nic mu nie grozi; uczeń zaczyna wykonywać prawidłowe ruchy; ruchy te sprawiają, że mimowoli płynie, a wówczas zadanie prowadzącego, który bacznie i dokładnie śledzi te poruszenia, ogranicza się do stopniowego popuszczania linki, aby dać możność uczniowi zdobycia pewności, że samodzielnie utrzymuje się na wodzie. Zwykle w podobnych sytuacjach uczeń przekonany o swoich pływackich zdolnościach zrzuca pas, zlekka odbija się od dna, przyjmuje pozycję zasadniczą i początkowo na tempa podane przez prowadzącego, następnie samodzielnie przeprowadza pierwsze próby pływania.