się, że zdruzgoczesz miecz Amurata, głupi chrześćjaninie! Amurata nie doścignie miecz chrześćjańskiego sługi! Zasłania go ręka wszechmocnego Ałłacha i proroka Mahometa. Zdechnij, psie niewierny!
Wtém stało się, czego się nikt nie spodziewał. Krwią oblany Obylić zerwał się z ziemi na nogi, ujął miecz w obie ręce i spuścił go na głowę Amurata z taką siłą, że jego czaszka rozleciała się na dwie połowy.
— Opowiedz w raju Mahometa, pyszny Turku, jak giną Serbowie! — rzekł i runął na trawę.
Jego czysta dusza uleciała w inne, lepsze światy.
Sułtan Bajazet, syn i następca Amurata, dotrzymał obietnicy ojca i zagarnąwszy Serb́ję pod swe panowanie uczynił Brankowicia jéj wielkorządcą.
Niedługo jednak cieszył się małżonek Wukasowéj owocami zdrady. W siedem lat po bitwie na Kosowém Polu zginął śmiercią hańbiącą. Sami Turcy udusili go, gdy im zawadzał (w roku 1396).
Obrażona miłość własna jednéj złéj kobiéty zburzyła wolność całego narodu na kilkaset lat.
Drukarnia T. Jankowskiego, Wspólna, 54. Telefon 266-07.
Geprüft und freigegeben Presseverwaltung. Warschau,
den 27-ten VII. 1917. T. № 10819. Dr. № 100.
