Ta strona została uwierzytelniona.
MOWA
X. WACŁAWA Z SULGOSTOWA, KAPUCYNA
podczas uroczystego obchodu jubileuszowego 50-cio letniej rocznicy ślubów zakonnych
M. Eufrazyi od św. Eliasza
(ze świata Tekli Janeczko)
w kościele Karmelitanek bosych w Krakowie, na Wesołej, r. 1902 d. 2 maja.
|
Czcij ojca twego i matkę,
Abyś żył przez długi czas.
(Deut. V, 16).
|
Życie nasze jest wielkim, nieocenionym darem, bo stworzeni jesteśmy na obraz i podobieństwo Boskie i przeznaczeni do nieba. Długie zaś życie, jak sam Pan Bóg objawił, jest nagrodą.
Życie to jednak ludzkie, chociażby było jak najdłuższe, czemże jest, gdy przeminie?
Chwileczką przelotną!
A czemże jest w stosunku do wieczności, do której ludzie stworzeni?
Żadnego tu nie może być porównania, bo wieczność trwa zawsze, zawsze i nigdy, nigdy się nie kończy.
A jednak to życie ludzkie na ziemi, chociaż wobec wie-
