Strona:Mojżesz Mendelssohn.pdf/29

 Ten dowcip spodobał się pannie tak, że chętnie mu oddała swoję rękę. Nigdy też nie miała powodu żałować tego postanowienia i była mu wierną i poświęcającą się dla niego towarzyszką życia.
 W r. 1873. rozpisała akademia nauk w Berlinie konkursowy temat: „O ewidencyi prawd metafizycznych“.
 Na temat ten złożyli swoje prace najznakomitsi profesorowie uniwersytetów w całem państwie, między innymi także Kant, filozof.
 W niedzielę dnia 4. czerwca 1763 r. berlińska gazeta podała następującą wiadomość:
 „We czwartek odbyło się w akademii publiczne posiedzenie. Pierwszą nagrodę otrzymał powszechnie przez pisma swoje znany żyd Mojżesz Mendelssohn“.
 Prócz zaszczytu, jaki mu to sprawiło, otrzymał 50 dukatów, jako nagrodę wyznaczoną. Pracę zaś jego wydrukowano kosztem akademii i rozpowszechniono, przez co w świecie uczonym zyskał wielką sławę. To mu także posłużyło, że od króla otrzymał przywilej samoistnego zamieszkania w Berlinie z uwolnieniem od przepisanej taksy tysiąca talarów, gdyż dotychczas przebywał w Berlinie jako „sługa swego pryncypała“.
 Utrzymywano powszechnie po wyjściu tego utworu, że oprócz Lessinga nikt tak znakomicie