Strona:Mikołaj Biernacki - Piosnki i satyry.djvu/240

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Do P. H. J.


Pani! znasz moją piosenkę,
Że ponad gwiazdy nie wzlata;
I dziś Twą ściskając rękę,
Jest tylko sercem bogata.

A serce to, chociaż stare,
Wierz mi, wdzięczność chować umie;
I umie cenić ofiarę,
I poświęcenie rozumie.

Więc przyjm droga Pani moja
Wieczne dzięki za sieroty;
Że dla biednych, dobroć Twoja,
Dała matki uśmiech złoty.