Strona:Mikołaj Biernacki - Piosnki i satyry.djvu/181

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Lekarzy dziesięciu.


Doktorze ratuj! pierś pęka!
Wychudłem, patrz jaka ręka!
— Prawda, gorączka, sapanie,
 Gwałtem potrzebna ochłoda;
 Jedyna rada mój panie,
 Woda, woda, tylko woda.

Doktorze ratuj! pierś pęka!
Wychudłem, patrz jaka ręka!
— Prawda! kaszel, o mój Boże!
 Pewnie już dusić zaczyna;
 Nic tu teraz nie pomoże
 Tylko china, jedna china.

Doktorze ratuj! pierś pęka!
Wychudłem, patrz jaka ręka!