i dzielnością niepospolity, ożeniony z Chodkiewiczówną, poległy pod Chocimem w obronie hetmana;[1] dalej Dadzibóg Karnkowski, wojewoda derpski przez Stany na sejmie 1611 roku do rokowań z Moskwą wyznaczony, w 1617 roku w wieku lat czterdziestu czterech zmarły[2], Marek Rudowski, króla Zygmunta dworzanin, Samuel Chełmski, Wojciech Białoskórski, Bogusz, Zwoleński starosta, wreszcie Albert Łaski, wuj Hieronima[3].
Temu poświęca poeta wiersz, utrzymany od początku do końca w szlachetnym horacyuszowym tonie i przypominający bardzo znaną pieśń Kochanowskiego: Nie wierz Fortunie, co siedzisz wysoko[4].
Łaski Olbrychcie, wuju mój a panie!
Bystrej odmienne fortuny bieganie,
Obrot szalony, wartkonośne koła
Ty znasz, boś tego bardzo świadom zgoła.
Byłeś na górnym i na dolnym razie,
W łasce Fortuny byłeś i w obrazie,
Doznałeś w szczęściu wielkich odmienności,
Nie tajneć dziwne w czesiech niesforności.
Wywyższywszy cię Fortuna wysoko,
Kazałać państwa rozciągać szeroko,
Ale w tem złośna postrzedz się nie dała,
Że jeszcze statku za pieniądz nie miała.
Tyś na jej skrzydłach sławą nieba tykał
I prawieś się już do Boga przymykał.
Aleć wnet na dół nagle zaś spuszczony,
Srogą fortuny odmianą dotkniony.
Teraz ci w wieńcu nie stało radości,
Kto się spodziewał tej niestateczności?
- ↑ Por. S nr. 11. O Zienowiczu vel Zenowiczu pisze Niesiecki w Herbarzu, Starowolski w Bellatores Siarczyński w Obrazie wieku panowania Zygmunta III. Podług Sobieszczańskiego (Encyklopedya Orgelbranda) znane jest w druku jego dzieło p. t. Theses politicae de rerum publicarum mutatione 1606 r., Bazylea. Toż u Estreichera.
- ↑ Patrz Starowolski, Monumenta. Niesiecki, Herbarz. Siarrzyński, Obraz i t. d.
- ↑ Albert Łaski, wojewoda sieradzki, syn Hieronima, patrz Niesiecki i źrodła tam przytoczone.
- ↑ S nr. 18.
